😊

قَهوه نام نوعی نوشیدنی رایج است که از گیاه قهوه به دست می آید.

واژه شناسی

قهوه عربی شده واژه"کفا" یا کافا است که در اصل نام منطقه و شهری در جنوب غربی اتیوپی است که گیاه قهوه در ابتدا در آنجا یافت شده است. زبانشناسان عرب می گویند واژه ی قهوه در اصل نام نوعی شراب بوده ، بعد ها نام این نوشیدنی شده و همچنین می گویند ریشه ی این واژه قها به معنی بی اشتهابودن است زیرا در گذشته تصور بر این بود که این مایع باعث بی اشتهایی می شود. این واژه هم چنین از راه زبان ترکی به زبان های اروپایی هم راه یافته است. چندین دلیل دیگر برای ناگذاری قهوه آورده شده که یکی از مشهورترین های آن این است که این واژه از یک زبان اتیوپیایی و یایک زبان آفریقایی دیگر گرفته شده باشد و در اصل نام منطقه ای به نام کفا در جنوب غربی اتیوپی بوده است. گمان می رود که گیاه قهوه در ابتدا آن جا یافت شده. در ضمن مردم آن منطقه به این گیاه بون می گویند.

کشورهای تولید کننده قهوه

در سال‌های اخیر کشور برزیل با تولید حدود یک سوم قهوه در جهان رتبه اول را به خود اختصاص داده‌است. بعد از برزیل کشورهای ویتنام، کلمبیا و اندونزی به ترتیب در رتبه‌های دوم تا چهارم قرار دارند. اکثر مناطق کشت عمده قهوه بر روی کمربند استوایی و مناطق پر باران قرار دارند.

دانه‌های قهوه در هر منطقه عطر و بوی مخصوص به خود را دارد بر این اساس عموما قهوه تولیدی را به نام کشور یا منطقه تولید کننده می‌شناسند مانند قهوه جاوا، قهوه کلمبیایی، قهوه کنا و...

 

به احتمال زیاد قهوه اولین بار در کشور اتیوپی تولید شد. البته برخی کشور یمن را منشا تولید قهوه می‌دانند. این دانه اولین بار در قرن ۱۳، در جهان عرب شهرت یافت و شهرت آن هم بیشتر به این دلیل بود که دین اسلام که ابتدا در جهان عرب گسترش یافت، نوشیدنی‌های الکلی را حرام بشمار می‌آورد و نوشیدنی قهوه به عنوان جایگزینی برای نوشیدنی‌های الکلی استفاده می‌شد. پس از آغاز قرن ۱۷، گیاه قهوه که با قاچاق دانه‌های بسیار حاصلخیز به کشور هند راه یافته بود، در این کشور هم پرورش یافت. تقریباً در سال ۱۶۵۰ میلادی، قهوه به کشور انگلستان وارد می‌شد و کافی شاپ‌ها در شهرهای آکسفورد و لندن تاسیس شدند. کشت گیاه قهوه در انگلستان از همان زمان آغاز گردید، اما آفت‌ها و شرایط نامناسب جوی، گیاهان قهوه را نابود نمود و انگلیسی‌ها مجبور شدند به جای کشت قهوه، به کشت چای روی بیاورند.

تا قبل از آغاز قرن ۱۸، استفاده از نوشیدنی قهوه در سراسر اروپا رایج شده بود. کشورهای اروپایی این گیاه را به مناطق گرمسیر معرفی کردند تا این کشورها نسبت به کشت و تولید انبوه گیاه قهوه اقدام نمایند.بله امروزه بزرگترین کشورهای تولید کننده قهوه عبارتند از: پورتو ریکو، برزیل، کلمبیا، ویتنام، اندونزی، مکزیک و هند. البته در هفتاد کشور دیگر هم قهوه تولید می‌شود، ولی میزان تولید آن کشورها کمتر است. بزرگترین وارد کنندکان قهوه، ایالات متحده آمریکا، آلمان، ژاپن، فرانسه، ایتالیا و اسپانیا می‌باشند. بیشترین میزان مصرف سرانه قهوه در کشورهای فنلاند (۱۱ کیلوگرم)، دانمارک (۹٫۷ کیلو گرم)، نروژ (۹٫۵ کیلوگرم)، سوئد (۸٫۶ کیلوگرم) و استرالیا (۷٫۸ کیلوگرم) مشاهده شده‌است. ایالات متحده آمریکا با اینکه بزرگترین وارد کننده قهوه‌است، اما مصرف سرانه آن تنها ۴٫۱ کیلوگرم می‌باشد.

 

قهوه در ایران

قهوه در در زمان صفویه جای خود را در میان نوشیدنی‌های روزانه ایرانیها باز کرد و نمونه‌ای است از ورود ایران به شبکه اقتصادی جهانی آن دوران. تا قرن نوزدهم که چای به نوشیدنی غالب مردم تبدیل شد، همچنان این ماده سیاه و تلخ بسته به منطقه جغرافیایی و طبقه اجتماعی دوستداران خود را داشت. امروزه نوشیدن انواع قهوه از جمله قهوه فرانسه، اسپرسو، کاپوچینو و قهوه فوری و شیرقهوه طرفداران زیادی پیدا کرده. البته قهوه ترک بخاطر محبوبیت میان ایرانیان ارمنی از گذشته در میان مردم رایج بوده و بواسطه فال قهوه جایگاه خاص خود را داشته. امروز می‌توانید در تمام کافی‌شاپ‌ها و قهوه‌سراها به راحتی این نوشیدنی نشاط‌آور را پیدا کنید. انواع گلاسه‌ها از نوشیدنی‌های مورد علاقه مردم هستند.

قهوه از قرن نهم در ایران نوشیده می‌شد. صوفی‌ها با کمک نوشیدن قهوه می‌توانستند خود را برای انجام مراسم مذهبی بیدار نگه دارند.

در دوران صفوی بود که قهوه خانه‌ها بعنوان مکانهایی برای تجمع شاعران و هنرمندان در ایران رواج پیدا کرد.

در سال ۱۶۶۴ کاشف الدین یک داروشناس صفوی، یک رساله در مورد ارزشها و خصوصیات قهوه به شاه عباس دوم تقدیم کرد.

تاریخ فرهنگ نوشیدن چای در ایران تنها از انتهای قرن پانزدهم شروع شد. از آنجایی که کشورهای تولید کنند قهوه مسافت زیادی تا ایران داشتند، حمل و نقل قهوه به ایران مشکلات بسیار داشت.ولی نزدیکی تولید کننده‌های عمده چای نظیر چین به جاده اصلی تجارت آن زمان یعنی جادهٔ ابریشم سبب شد که تجارت و حمل و نقل چای به سهولت بیشتری در ایران صورت بگیرد.

 

خواص قهوه

۱- به دلیل خاصیت نشاط بخشی قهوه، ضد افسردگی است.

۲- نوشیدن یک فنجان قهوه در بسیاری از مواقع سردرد را برطرف می‌کند.

۳- قهوه به دلیل داشتن ماده‌ای به نام تانن از پوسیدگی دندان جلوگیری می‌کند.

۴- تحقیقات ۹ ساله دانشمندان ژاپنی نشان می‌دهد مصرف منظم قهوه به دلیل دارا بودن اسید کلروژونیک، خطر ابتلا به سرطان کبد را تا ۴۹ درصد و مصرف نامنظم قهوه می‌تواند خطر ابتلا به سرطان کبد را تا ۲۹ درصد کاهش دهد.

۵- محققان هلندی به این نتیجه رسیدند که نوشیدن یک فنجان قهوه در طی روز خطر ابتلا به دیابت را کاهش می‌دهد. زیرا ترکیبات موجود در قهوه از جمله منیزیم و پتاسیم به سوخت و ساز قند در بدن کمک می‌کند.

۶- تحقیقات مریم سابقی و یاسر دری، دو محقق ایرانی در آمریکا نشان داده‌است که بوییدن دانه‌های قوه می‌تواند باعث بازگشت اشتهای از دست رفته پس از آشپزی شود. آنان معتقدند که مولکول‌های قهوه با حرکات جنبشی خاص خود باعث جدا شدن مولکول‌های غذا از گیرنده‌های بویایی بینی و بدین ترتیب باعث بازگشت اشتها می‌شود. این دو محقق همچنین این روش را جهت افزایش سلامتی حیوانات در موسسه‌های تحقیقاتی پیشنهاد کرده‌اند.

اگر امتحان داريد...

اين را ديگر همه دانشجويان به تجربه فهميده‌اند که خوردن قهوه هنگام درس خواندن، به خصوص شب امتحان، چقدر مي ‌تواند به تمرکز و هوشياري آنها کمک کند. البته دانشمندان هم اين خاصيت قهوه را مورد بررسي قرار داده‌اند. آنها به اين نتيجه رسيده‌اند که کافئين مي‌ تواند سرعت پردازش اطلاعات را تا 10 درصد زياد کند. نوشيدن يک فنجان قهوه بعد از صرف غذا با خواب آلودگي بعد از آن مقابله مي ‌کند و به حفظ هوشياري و تمرکز هم کمک مي ‌کند. اين مسئله در مورد شيفت‌هاي کاري شبانه هم (البته با دو فنجان) صدق مي‌ کند. ارزش اين خاصيت در اين است که مي ‌تواند جلوي خيلي از حوادث کاري را در شيفت‌هاي شب بگيرد، به خصوص رانندگان جاده‌ها که جان عده زيادي مسافر در گرو بيداري و هوشياري آنهاست

 

خاصيت ديگر قهوه که شايد با آن آشنا باشيد، جلوگيري از سنگ کليه است. اين خاصيت از کافئين موجود در قهوه سرچشمه مي‌ گيرد که ادرارآور است و جلوي جمع شدن ادرار و در نتيجه رسوب سنگ در کليه را مي‌ گيرد. براي تکميل اين فهرست، مي ‌توانيد اين را هم اضافه کنيد که قهوه در کاهش سنگ صفرا هم مؤثر شناخته شده است.

 

زياده روي ممنوع!

همه اينها که گفتيم، دليل بر اين نمي ‌شود که بخواهيم در مصرف قهوه زياده‌ روي کنيم يا خداي ناکرده خودمان را با آن خفه کنيم! قهوه هم ممکن است براي بعضي افراد مناسب نباشد. اين افراد شايد نتوانند بعضي از اثرهاي جانبي آن را (به خصوص در مقادير زياد) مانند تپش قلب، بي‌خوابي، لرزش دست و تحريک‌پذيري را تحمل کنند. علاوه بر اين، ممکن است قهوه باعث بالا رفتن کلسترول خون بعضي از افراد شود..

 

 

 

روشهای مختلف دم کردن قهوه

قهوه همچون چای، جایگاه خاصی در انواع نوشیدنی های گرم دارد. با روش های مختلف دم کردن آن، انواع متفاوتی از این نوع نوشیدنی را تهیه کنید

قهوه نوعی نوشیدنی گرم است که از دانه برشته شده قهوه که از گیاه قهوه به دست می آید، تهیه می شود. این نوع نوشیدنی همچون چای، جایگاه خاصی در انواع نوشیدنی های گرم دارد. با اضافه نمودن مواد مختلف به نوشیدنی قهوه و همچنین با روش های مختلف دم کردن آن، انواع متفاوتی از این نوع نوشیدنی را تهیه می کنند.

 

دم کردن قهوه

برای تهیه نوشیدنی قهوه، قهوه را می توان به صورت های مختلف دم کرد. تمام این روش ها را به چهار دسته کلی تقسیم بندی نموده اند که تفاوت این روش ها تنها به این نکته بستگی دارد که چگونه آب را به قهوه اضافه می کنند.

 

1)جوشاندن: یکی از روش های قدیمی دم کردن قهوه که هنوز در خاورمیانه، آفریقای شمالی، ترکیه و یونان به کار می رود، این است که قهوه را به همراه آب، داخل قوری می ریزند و اجازه می دهند که آرام به جوش آید. این نوع قهوه را گاهی شیرین مصرف می کنند. برای این کار چند حبه قند داخل قوری می ریزند و می گذارند تا همراه قهوه به جوش آید. گاهی به این قهوه هل هم اضافه می کنند. قهوه ترک به این روش تهیه می شود. قهوه به دست آمده، نوشیدنی غلیظی است که رویش کف دارد و پودر قهوه هم در ته فنجان، ته نشین شده است.

 

2) تحت فشار قرار دادن: قهوه اسپرسو، با تحت فشار قرار دادن آب داغ تهیه می شود. این روش برای تهیه انواع نوشیدنی های قهوه به کار می رود. قهوه اسپرسو طعم متمایزی داشته و به علاوه رویش ماده خامه مانندی جمع می شود. در این روش از نوعی قوری که سه بخش دارد استفاده می کنند. در قسمت پایینی، آب می ریزند. پس از آن که آب به جوش می آید، با فشار وارد قسمت میانی می شود که پودر قهوه در آن قسمت قرار دارد. در نهایت، نوشیدنی قهوه در قسمت بالایی قوری جمع می شود. معمولا قوری را روی گاز می گذارند تا عملیات تهیه قهوه صورت گیرد.

 

3) کمک گرفتن از نیروی جاذبه: روشی دیگر برای تهیه نوشیدنی قهوه، قراردادن پودر قهوه داخل یک صافی است که آب جوش قطره قطره روی قهوه می چکد. طعم این قهوه به میزان آب و قهوه بسیار بستگی دارد. اما کلا طعم قهوه اسپرسو از این قهوه بهتر است. در این روش با استفاده از نیروی جاذبه، آب از میان پودر قهوه عبور می کند و قهوه خوش طعمی را ایجاد می نماید.

 

4) خیس کردن: در این روش از استوانه ای شیشه ای که دارای پیستون صافی داری است استفاده می کنند. قهوه و آب جوش در استوانه با هم مخلوط می شوند (معمولا به مدت چند دقیقه) قبل از آن که پیستون که به شکل فویل است، پایین بیاید. در این هنگام نوشیدنی قهوه در قسمت بالایی آماده ریختن است. قهوه های کیسه ای نسبت به چای کیسه ای کمیاب ترند. این امر به دلیل آن است که در تهیه قهوه کیسه ای باید مقدار زیادی قهوه آسیاب شده (نسبت به چای به کار رفته در چای کیسه ای) به کار برد که از نظر اقتصادی برای تولیدکنندگان این محصولات، با صرفه نمی باشد. در تمام این روش ها از مخلوط آب جوش با قهوه آسیاب شده (دانه قهوه ای که برشته و آسیاب شده است) استفاده می شود. پودر قهوه یا پشت صافی باقی می ماند یا همراه نوشیدنی داخل فنجان ریخته می شود. میزان ریز بودن دانه قهوه بستگی به نوع نوشیدنی دارد که قرار است با آن تهیه شود. دستگاه های برقی تهیه قهوه، آب را جوش می آورند و سپس مواد لازم را بدون این که لازم باشد انسان کمک زیادی کند، با هم مخلوط می کنند. این دستگاه ها بر اساس برنامه زمان بندی خاصی عمل می کنند. افرادی که در تهیه نوشیدنی قهوه مهارت دارند، دانه های سبز قهوه خام و دم کردن آنها به روش سنتی را ترجیح می دهند.

 

انواع نوشیدنی قهوه

 

- قهوه تلخ: نوعی قهوه دم کرده است که بدون شکر، شیر و دیگر مواد افزودنی مصرف می شود.

 

- شیر قهوه: قهوه ای است که پس از تهیه آن، شیر و گاهی شکر اضافه می کنند.

 

- کاپوچینو: نوعی اسپرسو است که با شیر کف کرده و گاهی شکر و کاکائو تهیه می شود.

 

- قهوه معطر: در برخی کشورها، به نوشیدنی قهوه مواد مختلفی اضافه می نمایند. شکلات یکی از مرسوم ترین این مواد است که یا روی قهوه آماده شده می پاشند یا همراه با قهوه هنگام دم کردن، مخلوط می کنند. البته از برخی ادویه جات از جمله دارچین، جوز هندی، هل و... هم برای معطر نمودن قهوه استفاده می کنند.

 

- قهوه یونانی یا قهوه ترک: این نوع قهوه را با جوشاندن پودر بسیار ریز قهوه در آب تهیه می کنند. این نوع قهوه را داخل قوری مسی که دسته بلندی دارد و سر آن باز است درست می کنند. زمانی که قهوه را داخل فنجان می ریزند، صافی نمی گذارند و بنابراین، پودر قهوه که دیگر به تفاله قهوه تبدیل شده است هم داخل فنجان می ریزد. معمولا فنجان را تا مدتی حرکت نمی دهند تا این پودر قهوه کاملا ته نشین شود. گاهی به این نوع قهوه ادویه و شکر هم اضافه می کنند.

 

- قهوه فوری: قهوه فوری پودری است که قابل حل شدن در آب یا شیر می باشد. این نوع قهوه به روشی بسیار متفاوت از قهوه هایی که در بالا در موردشان توضیح داده شد، تهیه می شوند. البته این نوع قهوه مسلما طعم قهوه هایی که برای درست کردن آنها زمان صرف می شود، را ندارد. برخی این نوشیدنی را غیرقابل تحمل بشمار می آورند و بعضی عقیده دارند که جانشین خوبی برای نوشیدنی قهوه واقعی است. برخی هم اعتقاد دارند که این نوشیدنی، اصلا قهوه نیست و نوعی نوشیدنی خاص خود می باشد.
 

 انواع قهوه

درخت قهوه برگ هایی همیشه سبز و زیبا دارد، گیاهی از تیره Coffee که بیشتر از یک سوم مردم جهان هر روز آن را به عنوان یک نوشیدنی محبوب می نوشند. واژه قهوه برگرفته از زبان عربی و به معنای تحریک کننده و زائل کننده اشتهاست. درخت قهوه بین هفت تا 10 متر بلندی دارد و در هوای گرم و مرطوب رشد می کند. عطر گل های کوچک و سفید این درخت بی شباهت به بوی خوش گل یاسمن نیست. بهترین و مرغوب ترین قهوه که طعم و عطر منحصر به فردی دارد از بوته ای به نام Arabica در برزیل به دست می آید. تانزانیا و اتیوپی نیز دو کشور مهم تولیدکننده قهوه هستند که محصول آنها بو و مزه مخصوصی دارد. در ایران حدود هزار سال پیش، حکیم ابوعلی سینا در کتاب خود، شرح جامعی از خواص قهوه داده است. امروز بر اساس آمارهای به دست آمده، حدود 89 درصد از مردم جهان قهوه و چای یا هر دو آنها را مصرف می کنند و حدود 30 درصد از مردم دنیا قهوه را به هر نوشیدنی گرم دیگر ترجیح می دهند.

نوشیدنی مضر یا مفید؟
هر ماده غذایی را اگر به اندازه مصرف کنید برای بدن منفعت دارد.
اندازه مصرف قهوه
متخصصان تغذیه توصیه می‌کنند که نوشیدن آن را به دو فنجان قهوه دم کرده یا سه فنجان قهوه فوری(نسکافه) در روز محدود کنید.
اما به این موضوع توجه کنید که نباید بیش از شش فنجان قهوه در یک روز مصرف کنید.

شاید باورتان نشود اگر بگوییم که در سال‌های اخیر بر شمار افرادی که به خوردن قهوه یا نسکافه عادت کرده‌اند، افزوده شده است! در زمان‌های قدیم در میان خانواده‌های خاص و در مراسم ویژه قهوه تهیه می‌شد، اما این روزها با واردات انواع آن، این نوشیدنی به خصوص در میان قشر جوان محبوبیت فراوانی پیدا کرده است، به ویژه در روزهای سخت کاری. اما مهم‌ترین نکته آن است که هر روز ما تأثیرات جدیدی را در زمینه عادت به نوشیدن قهوه می‌شنویم. البته در برخی از خبرها از فواید آن صحبت می‌شود، اما در برخی دیگر از مضرات آن می‌گویند، مانند خبری که اخیراً از سوی یکی از خبرگزاری ها منتشر شد.

بر اساس تازه ترین تحقیقات پزشکی، مصرف زیاد قهوه سبب از بین رفتن مینای دندان ها می‌شود. متخصصان تغذیه توصیه می‌کنند که نوشیدن آن را به دو فنجان قهوه دم کرده یا سه فنجان قهوه فوری(نسکافه) در روز محدود کنید.
در این خبر که از سوی خبرگزاری ایسنا منتشر شد، بر این موضوع تأکید شده بود که نوشیدن قهوه به شدت برای سلامت دندان ها مضر‌ ‌است. ‌به گزارش این خبرگزاری، بر اساس تازه ترین تحقیقات پزشکی، مصرف زیاد این‌ ‌نوشیدنی‌ سبب از بین رفتن مینای دندان ها می‌شود. ‌ بر اساس این تحقیقات، قهوه فرآوری شده(نسکافه) 30 برابر بیش از نوع عادی آن(به علت اسید سیتریک موجود)، سبب‌ ‌خوردگی مینای دندان می‌شود و به این ترتیب پوسیدگی دندان ها را به همراه خواهد داشت. در ادامه، دلایل کامل و توضیحات بیشتر درباره این تحقیق به چشم نمی‌خورد، اما شما درباره خواصی که بارها و بارها تحقیقات، آنها را به اثبات رسانده اند چیزی می‌دانید؟‌ ‌

بهتر است بدانید که بیش از یک‌سوم مردم جهان قهوه را دوست دارند و مصرف می‌کنند. واژه قهوه، برگرفته از زبان عربی و به معنای تحریک‌کننده و زایل‌کننده اشتهاست. برخی از مورخان، پیشینه این واژه را به کشور اتیوپی نسبت می‌دهند. درخت قهوه بین 7 تا 10 متر بلندی دارد و درهوای گرم و مرطوب رشد می‌کند. این درخت گل‌هایی کوچک و سپید دارد که بوی آن شبیه به بوی گل یاسمن است.

جالب است بدانید که دانه های آن در آغاز، رنگ سبز و پس از رسیدن، رنگ گیلاس به خود می‌گیرند. از این رو، در بعضی کشورها به درخت گیلاس هم شهرت دارد. دانه‌های قهوه دو به دو به یکدیگر چسبیده اند و پرده نازکی میان آنها وجود دارد که آنها را از هم جدا می کند. تهیه قهوه در کشورهای گوناگون، متفاوت است، اما اغلب آن را با آب جوش ، بخار آب و یا از طریق گذراندن آب جوش از پودر آن تهیه می‌کنند.

بهترین قهوه جهان از نظر بو و طعم ، از بوته ای به نام Arabica به دست می آید که در برزیل به خوبی رشد می کند و از آنجا به سراسرجهان صادر می شود .

تا به حال از خودتان پرسیده اید که اسپرسو چه تفاوتی با قهوه معمولی دارد؟ باید بگوییم که این نوع قهوه را با بخار آب درست می کنند و این روش تهیه قهوه در ایالات متحده بسیار رایج است.

اما سؤالی که همیشه در میان مصرف کنندگان این نوشیدنی وجود دارد آن است که "مقدار مجاز نوشیدن قهوه چه‌قدر است؟"

جالب است بدانید، متخصصان تغذیه توصیه می‌کنند که نوشیدن آن را به دو فنجان قهوه دم کرده یا سه فنجان قهوه فوری(نسکافه) در روز محدود کنید.

اما درباره میزان کافئینی که از طریق این نوشیدنی به بدن می‌رسد باید بگوییم که با نوشیدن یک فنجان قهوه معمولی، 115 میلی گرم کافئین و با یک فنجان نسکافه، 65 میلی گرم کافئین و با نوشیدن یک فنجان قهوه بدون کافئین باز هم معادل 3 میلی‌گرم کافئین وارد بدن می‌شود. بنابراین می‌توان گفت که کافئین در هیچ شرایطی به طور کامل از قهوه جدا نمی‌شود، بلکه مقدار آن به حداقل می‌رسد.

حتماً خواص فراوانی را از گوشه و کنار درباره این نوشیدنی شنیده‌اید. تا به حال خواصی نظیر بهبود خستگی و افسردگی، افزایش متابولیسم بدن و کاهش حملات آسم در مورد قهوه به اثبات رسیده است.

به این ترتیب که کافئین موجود در قهوه به میزان 10 درصد سرعت پردازش اطلاعات را در مغز افزایش داده و مصرف یک فنجان قهوه بعد از نهار، مانع از بی حالی پس از مصرف غذا در ظهر می‌شود.

به علاوه دیده شده است که از این نوشیدنی می‌توان در کاهش افسردگی و اضطراب نیز استفاده کرد. در ضمن، قهوه موجب افزایش سرعت متابولیسم بدن و شکستن چربی‌ها شده و به میزان قابل ملاحظه‌ای سوخت و ساز را در سلول‌ها بالا می‌برد.

اما به این موضوع توجه کنید که نباید بیش از شش فنجان قهوه در یک روز مصرف کنید.

طی مطالعه ای در آمریکا و ایتالیا، دیده شد که نوشیدن مرتب قهوه در بیماران مبتلا به آسم، باعث کاهش حملات آسمی‌ در آنها می شود.

البته مهم ترین نکته‌ای که باید در مورد این نوشیدنی در نظر داشت، رعایت اعتدال در مصرف آن است، زیرا دریافت بیش از اندازه کافئین باعث بی‌قراری، بی خوابی ، تعریق و تپش قلب می شود. به علاوه، قهوه های معمولی که به شکل سنتی یعنی به روش دم کرده تهیه می‌شوند، اگر بیش از اندازه به مصرف برسند، می‌توانند کلسترول خون را نیز بالا ببرند.‌

کافئین موجود در قهوه در طولانی مدت و بر اثر استفاده بی رویه می تواند اعتیادآور و مضر باشد، اما چون این نوع اعتیاد زیان آور نیست، مصرف آن در میان مردم همچنان رواج دارد. کافئین در طول روز به شکل های گوناگون از راه نوشیدن انواع نوشابه های گازدار، شکلات ها و قهوه وارد بدن می شود. کافئین موجود در یک فنجان قهوه حدود 150 سی سی است. قهوه ای که با آب جوش قطره ای تهیه می شود، 60 تا 180 میلی گرم کافئین دارد. قهوه ترک دارای 40 تا 170 میلی گرم کافئین و میانگین 100 میلی گرم است. نسکافه فرانسوی (قهوه آماده) دارای 30 تا 120 میلی گرم کافئین و میانگین کافئین 75 میلی گرم است. نسکافه فرانسوی بدون کافئین دارای یک تا پنج میلی گرم کافئین است. امروز پژوهشگران درباره کافئین موجود در قهوه، نظریات مختلف و گاهی حتی متضاد ابراز می کنند. گروهی از پژوهشگران به این نتیجه رسیده اند که قهوه موجب پیدایش سرطان در انسان می شود و گروهی نیز معتقدند که کافئین باعث تحریک بیماران روانی می شود. اما در 1998 یک نشریه پزشکی مدعی شد که بر اساس آزمایش های انجام شده، قهوه با تحت تاثیر قرار دادن سلول های سرطانی، باعث توقف رشد این سلول ها می شود و علاوه بر این بر تیزهوشی و آرامش نوشندگان نیز می افزاید.
به نظر می رسد بهترین و مطمئن ترین راه، رعایت حد اعتدال در مصرف این نوشیدنی بحث برانگیز و دلپذیر باشد. افرادی که از بالا بودن فشار خون یا بیماری تپش قلبی رنج می برند و همچنین خانم های باردار، بهتر است در مصرف قهوه زیاده روی نکنند.
قهوه های فوری
قهوه را به دو صورت درست می کنند؛ با دُرد یا صاف نشده و بی درد یا صاف شده. قهوه عربی و قهوه ترک را با درد درست می کنند. قهوه عربی، سیاهرنگ و تلخ است، اما قهوه ترک، رنگی ترش و مزه ای متمایل به شیرینی دارد. اروپاییان اما معمولا درد قهوه را از آب آن جدا می کنند. به همین خاطر قهوه اروپایی همیشه درشت تر از قهوه عربی و ترک سائیده می شود. قهوه برخلاف چای نیاز به دم کردن ندارد، چراکه ماده عطری، رنگی و موثر آن به محض تماس با آب جوش آزاد می شود. در نیمه دوم قرن بیستم، انواع قهوه فوری (instand coffee) نیز در بازار اروپا و آمریکا عرضه شد. این قهوه در واقع شیره تبخیر شده قهوه صاف و عصاره دانه قهوه است که نیازی به قهوه جوش ندارد و با حل کردن کمی از آن در یک فنجان آب جوش، قهوه آماده به دست می آید. این نوع قهوه در آغاز مخالفان جدی در میان طرفداران قهوه داشت، چراکه قهوه نوشان حرفه ای معتقد بودند طعم و عطر واقعی این نوشیدنی در بسته بندی های قهوه فوری از دست می رود، اما امروز با پیشرفت فن آوری تولید قهوه فوری، دیگر فاصله میان کیفیت این دو نوع قهوه به کلی از میان رفته و حتی قهوه فوری طرفداران بیشتری پیدا کرده است، چراکه این نوع قهوه معمولا پس از سایش، پروسه تولید را طی می کند و در حقیقت به نوعی پرورده و خوش طعم می شود.
اولین شرکتی که قهوه فوری را راهی بازار جهانی قهوه کرد، شرکت معروف Nestle بود. با ورود بسته های Nestle Coffee به ایران، اصطلاح نسکافه نیز میان علاقه مندان به نوشیدن قهوه رواج یافت. به این ترتیب اصطلاح نسکافه به نوعی اختراع ایرانیان قهوه نوش به حساب می آید.
هر کیلو قهوه آماده یا فوری بین 25 تا 30 هزار تومان به فروش می رسد، اما بسته بندی های کوچک در وزن های مختلف هم در بازار وجود دارد که هریک قیمت خاص خود را دارند. معروف ترین قهوه های آماده که معمولا در بسته های 20 گرمی و با نام کلی? 33in1 به فروش می رسد Eagel Ring، Coffee Ring، Super Coffee mix original و Gold Eagel هستند که از 100 تا 200 و گاه 250 تومان به فروش می رسند، اما قیمت قهوه فرانسه و ترک ایرانی در بازار کیلویی 4 هزار تومان و انواع خارجی آن از 12 هزار تا 30 هزار تومان متغیر است. قهوه سائیده شده که معمولا آب جوش از آن می گذرانند و صافش می کنند، نمی تواند حداکثر کیفیت را داشته باشد. درواقع این قهوه همان کیفیت طبیعی را دارد، اما کیفیت قهوه های فوری قابل تغییر است و می تواند بسیار متغیر باشد. قهوه فوری، حاصل پیشرفت تکنولوژی در زمینه تهیه انواع قهوه است و اغلب طعم و بوی بسیار مطبوعی دارد.
همه قهوه هایی که می نوشیم!
انواع قهوه بر اساس نوع مصرف و مقدار سایش و ترکیبات آن متغیر است. قهوه ترک، قهوه اسپرسو،
قهوه عربی، قهوه فرانسه، کاپوچینو، موکا، فراپه و ... انواع مشهور این نوشیدنی هستند. قهوه ترک را در قهوه جوش و در ترکیه غالبا سر میز، روی چراغ الکلی های کوچک و ظریف طی مراسم جالبی درست می کنند. قهوه اسپرسو نیز که نخستین بار در ایتالیا تهیه شد، معمولا در فنجان های کوچک پیش از ظهر یا بعد از ناهار نوشیده می شود.
تلخی قهوه عربی بسیار بیشتر از سایر انواع قهوه هاست و رنگ آنهم به سیاهی می زند، اما آنچه در میان مردم ما به عنوان قهوه فرانسه معروف است، در واقع قهوه ساده ای است که با ریختن آب جوش روی قهوه سائیده و صاف کردن آن پس از چند لحظه به دست می آید و در فنجان های نسبتا بزرگ با شیر یا بدون شیر، شیرین یا تلخ نوشیده می شود. قهوه فرانسه خشک به درشتی شکر و به رنگ قهوه ای سیر است. کاپوچینو هم نوعی شیر قهوه ایتالیایی است. کاپوچین، نام فرقه ای از راهبان کاتولیک است که معمولا چهره ای رنگ پریده دارند و کلاهی سیاه به سر می گذارند. فنجان قهوه کاپوچینو با آن همه کف شیر و گرد کاکائو و دارچین، ظاهرا به نظر ایتالیایی ها شبیه قیافه راهبان کاپوچین بوده است!
آنچه مسلم است، قهوه گیاه مفیدی است. هم نوشیدنی مطبوعی از آن به دست می آید و هم از تفاله آن می توان استفاده کرد. تفاله قهوه برای گرفتن بوی زهم و سایر بوهای نامطبوع دست بسیار موثر است. از این تفاله برای رنگ کردن مو هم می توان استفاده کرد.
موفق باشید

چطور قهوه ترك دم كنیم؟

قهوه ترك به نام‌هایی چون قهوه یونانی و ارمنستانی هم شناخته می‌شود و نوشیدن آن در مناطق خاورمیانه، شمال آفریقا، ارمنستان، سومالی و كشورهای حوزه بالكان رایج است.

می‌گویند روش تهیه این قهوه در دمشق ابداع شد و در زمان امپراتوری عثمانی گسترش یافت. فرهنگ خوردن قهوه در كشورهای حوزه بالكان بسیار رایج است؛ به ویژه خوردن قهوه‌هایی كه با روش‌های ویژه تولید می‌شوند.

این روزها قهوه ترك هنوز هم به عنوان یك نوشیدنی سنتی در كشورهایی چون یونان، مصر و رستوران‌های تركی در سراسر جهان رواج دارد.

در شبه جزیره عربستان هم سنتی خاص برای نوشیدن قهوه وجود دارد. نخستین بار درخت قهوه در سال 1100 پس از میلاد به این منطقه آورده شد و پس از آن نوشیدن آن در میان اعراب گسترش یافت.

در سال 1475 نخستین قهوه‌خانه در پایتخت امپراتوری بیزانس راه‌اندازی شد كه در آن قهوه ترك سرو می‌شد. بر اساس روایات، صاحب این قهوه‌خانه اهل یونان بود. پس از آن یك قهوه‌خانه در استانبول احداث شد.

حدود سال 1600 میلادی بود كه قهوه به اروپای مركزی راه یافت و در سال 1607 در بندر ونیز به دنیای جدید معرفی شد. چندی نگذشت كه قهوه به محبوب‌ترین نوشیدنی دنیا تبدیل شد كه تا امروز هم این روند ادامه دارد.

امروزه در هر سال بیش از 400 میلیارد فنجان قهوه در جهان مصرف می‌شود و بزرگ ترین تولید كننده قهوه در جهان برزیل است.

قهوه و قهوه ترك

در تركیه تا سال 1980 به قهوه ترك، همان قهوه می‌گفتند. در این سال بود كه قهوه‌هایی كه به روش‌های اروپایی حاضر می‌شدند وارد این كشور شدند و از آن زمان به بعد واژه "ترك" پس از قهوه برای نشان دادن قهوه سنتی به كار برده شد.

برای درست كردن قهوه ترك به روش سنتی آن، مواد خاصی لازم است. ترك‌ها قهوه را در فنجان‌های دسته‌دار نمی‌نوشیدند. آنها از فنجان‌های كوچك بی‌دسته استفاده می‌كردند و فنجان را در ظرفی مسی با دسته چوبی قرار می‌دادند.

برای قهوه ترك به یك ظرف كوچك قهوه‌ جوش، اجاق و یك قاشق چای‌خوری نیاز دارید. اجزای تشكیل دهنده قهوه شما هم قهوه، آب سرد و شكر (در صورت علاقه) است.

از قاشق برای اندازه‌گیری قهوه و شكر استفاده می‌كنند. قاشق‌های چای خوری كه ترك‌ها از آن استفاده می‌كنند معمولا یك سانتی‌متر طول و نیم سانتی‌متر عرض دارند.

روش تهیه:

راز یك قهوه خوشمزه در پخت آن روی حرارت ملایم است. می‌گویند قهوه نباید زودتر از پنج دقیقه حاضر شود. برای قهوه ترك، مانند همه انواع دیگر قهوه‌ها باید از پودر دانه‌های قهوه تازه برشته شده استفاده كنید. قهوه‌ای كه زیاد برشته شده باشد، ترجیح دارد اما حتی آنهایی كه به طور متوسط هم برشته شده‌اند عطر و بوی خوبی می‌دهند.

برای آسیاب كردن دانه‌های قهوه می‌توانید از آسیب‌های قدیمی یا امروزی استفاده كنید. فرقی ندارد؛ مهم این است كه در پایان پودر قهوه‌ای یكدست داشته باشید.

دانه‌های قهوه ترك باید خیلی خوب آرد شوند و پودر كاملا ریز و یكدستی داشته باشند. پودر قهوه‌ای كه برای طبخ قهوه ترك به كار می‌رود، معمولا بهترین نوع پودر قهوه است.

برای گرفتن نتیجه بهتر، باید از آب سرد استفاده كنید. اگر هم می‌خواهید شكر در آن بریزید، از شكرهایی استفاده كنید كه به راحتی در آب حل می‌شوند.

میزان آب مورد نیاز را هم می‌توانید با یك فنجان اندازه بگیرید. معمولا ابتدا آب را داخل ظرف قهوه‌جوش می‌ریزند و بعد قهوه و شكر را به آن اضافه می‌كنند.

برای هر فنجان قهوه، یك تا دو قاشق قهوه لازم است.

در تركیه، برای بیان میزان شیرینی قهوه چهار درجه دارند: به قهوه بدون شكر، ساده؛ قهوه‌ای كه نصف قاشق چایخوری شكر داشته باشد، «شكرلی»؛ قهوه‌ای كه یك قاشق شكر دارد، «ارتا شكرلی» و به قهوه‌ی با شكر زیاد «چوخ شكرلی» می گویند.

قهوه را تا زمانی كه شكر آن حل شود،‌ هم بزنید.

بعد از این مرحله، قاشق را از قهوه‌جوش بیرون بیاورید و قهوه‌جوش را روی حرارت اجاق بگذارید. در مدتی كه قهوه روی حرارت قرار دارد اصلا آن را هم نزنید، زیرا باعث می‌شود كف قهوه از بین برود.

زمانی كه قهوه شروع به جوشیدن كرد، ظرف را از روی اجاق بردارید و قهوه را در ظرف بریزید.

قهوه تركی كه درست آماده شده باشد، یك لایه نازك از كف روی خود دارد. چنین كفی تنها زمانی به دست می‌آید كه آب استفاده شده سرد باشد و قهوه با حرارت اندك به جوش بیاید.

می‌توانید 20 ثانیه پس از جوش آمدن قهوه صبر كنید، سپس قهوه را از روی چراغ بردارید. اما به این ترتیب قهوه یكدست و خوش طعمی دارید كه كفی روی آن نیست.

برای اینكه هم قهوه یكدست داشته باشید و هم كف روی آن را، می‌توانید زمانی كه كف تشكیل شد آن را در فنجان بریزید و بگذارید باقی قهوه بیشتر بجوشد.

البته روش‌های دیگری هم برای تهیه قهوه ترك وجود دارد. مثلا در برخی از مدارس آشپزی، می‌گویند ابتدا آب را داغ كنید، بعد شكر را به آن اضافه كنید و بگذارید خوب حل شود. محصول این كار شربتی است كه دمای جوش بالاتری نسبت به آب دارد. آنگاه قهوه و هل را به آن اضافه كنید و بگذارید كه مخلوط به قل‌قل بیفتد.

وقتی مایع به جوش آمد، پیش از آنكه آن را در فنجان بریزید، یك بار آن را از روی حرارت بردارید و دوباره پس از چند لحظه روی حرارت قرار دهید(برخی تا سه بار این حركت را انجام می‌دهند). دوباره بگذارید قهوه جوش بیاید. با این كار قهوه خوش عطرتری خواهید داشت.

آداب نوشیدن قهوه ترک

معمولا قهوه ترك را خیلی آرام می‌نوشند. در كنار آن یك لیوان آب سرد هم سرو می‌شود. آب را پیش از قهوه می‌نوشند تا دهان تازه باشد و طعم قهوه را بهتر درك كنند.

بعضی‌ها هم پیش از خوردن قهوه (به ویژه بعد از غذا) یك لیوان عرق نعنا می‌نوشند