عمری چکش برداشتم
و بر سر میخی که روی سنگ بود کوبیدم.
اکنون می فهمم که
هم چکش خودم بودم،
هم میخ
و هم سنگ...
و بر سر میخی که روی سنگ بود کوبیدم.
اکنون می فهمم که
هم چکش خودم بودم،
هم میخ
و هم سنگ...
فرانتس کافکا
+ نوشته شده در دوشنبه ۱۳۹۶/۰۲/۱۸ ساعت 8:39 توسط احسان
|
یک درخت هر چقدر هم که بزرگ باشد با یک دانه آغاز می شود ، طولانی ترین شعر ها با اولین قدم .